مرکز تخصصی نور الزهرا ساری

به مناسبت شهادت حضرت زهرا(سلام الله عليها) نشستي با موضوع شبهات فاطمي با حضور خانم صاحبه سلمانی در مرکز تخصصی نورالزهرا (سلام الله علیها) ساری برگزار گرديد. در اين نشست مهممترين شبهات وهابيون درباره فاطميه و شهادت حضرت زهرا(سلام الله عليها) مورد بحث قرار گرفت. كه عبارت انداز:
شبهه اول: در زمان زندگي زهرا(سلام الله عليها) خانه هاي مدينه اصلاً در نداشت و فقط يك پرده يا حصير در منزل بود! سه پاسخ مهم به اين شبهه داده شد، دليل اول: دليل برگرفته از سوره “نور” است كه خداوند در اين آيه مي فرمايد: شما در بعضی خانه ها ـ مانند خانه عمو، دایی، عمه، خاله و همچنین کسانی که مفتاح و کلید منزل خود را به شما می‎دهند ـ می‌‌توانید بدون اجازه غذا بخورید حال اگر خانه، در و قفل نداشته باشد کلید معنا دارد؟
دليل دوم: در كتاب صحيح مسلم آمده است كه: پیغمبر اکرم(ص) دستور داده بودند که: «شب‎ها درها را ببندید» آیا حصیر و پرده را می‎بندند؟! آیا به پرده می‌‌گویند در؟!
دليل سوم: «بخاری» در جلد اول کتاب «الادب المفرد» صفحه ۲۷۲ نوشته است که روای می‌‌گوید: سوال کردم که درِ خانه عایشه دو لنگه بوده یا یک لنگه؟ و از چه جنسی بود؟ پاسخ می‎گیرد که یک لنگه و از جنس چوب درخت ساج بوده است». حال چطور خانه عایشه در داشته آن هم از نوع درخت ساج؛ ولی خانه حضرت زهرا(س) که دختر پیغمبر و با آن همه اوصاف بوده در نداشته است؟!
شبهه دوم: چرا علی(ع) در منزل را باز نکرد؟
اولاً: «ابن عساکر» در جلد 42 کتاب “تاریخ دمشق” ص 470 آورده است که: پیامبر(ص) در خانه نشسته بود که در زدند و ایشان به ام سلمه گفتند: «یا ام السلمه قومی فافتحی له» یعنی: «ای ام سلمه! برخیز و در را باز کن».
ثانیاً: در جلد 44 همین کتاب صفحه 35 آمده است که: عمر بن خطاب آمد و دق الباب کرد، پیغمبر خانه بود ولی به حضرت خدیجه(س) فرمود: «افتحی یا خدیجة» یعنی: «ای خدیجه در را باز کن».
ثالثاً: در جلد اول کتاب “احتجاج طبرسی” ص 292 آمده است که: روزی پیامبر(ص) در خانه نشسته بودند که امیرالمؤمنین علی(ع) در زدند و پیامبر(ص) به عایشه فرمود که: «افتحی له الباب» یعنی: «در را برای او (علی) باز کن». حال آیا علمای وهابی غیرتمندتر از پیامبرند؟!
رابعاً: طبق آنچه ابن تیمیه در کتاب “منهاج السنة” نوشته است، کسی در منزل را باز نکرد؛ بلکه مهاجمان به زور وارد خانه حضرت(س) شدند.
خامساً: قرآن کریم در آیه 27 سوره نور می‎فرماید: “یا ایها الذین آمنوا لا تدخلوا بیوتا غیر بیوتکم حتی تستانسوا” یعنی بدون اجازه به خانه کسی وارد نشوید". و در جای دیگر می‎فرماید: “یا ایها الذین آمنوا لاتدخلوا بیوت النبی الا ان یؤذن لکم". از سوی دیگر «سیوطی» در جلد 5 کتاب “الدر المنثور” ص 50 نوشته است که: “خانه زهرا خانه نبوت است". بنابراین حضرت زهرا(ع) و مولا علی(ع) بر این باور بودند که مهاجمان حریم خانه نبوت و لااقل حرمت خانه مؤمنان را حفظ می‎کنند نه اینکه بی توجه به دستور خدا و رسول، در خانه اهل‎بیت پیامبر را آتش زده و به زور وارد خانه می‎شوند.
شبهه سوم: چرا حضرت علی (علیه السلام) در آن صحنه هیچ واكنشی از خود نشان نداد ؟
اولاً: امام علی (علیه السلام) در قدم نخست از خود واكنش نشان داد ؛ چنانچه آلوسی مفسر مشهور اهل سنت در این باره می‌نویسد :
عمر با غلاف شمشیر به پهلوی مبارک فاطمه و با تازیانه به بازوی حضرت زد . فاطمه ، صدا زد : « یا ابتاه » علی (ع) ناگهان از جا برخاست وگریبان عمر را گرفت و بر زمین زد و بر بینی و گردنش کوبید. تفسیر آلوسی :٣/١٢٤ .
ثانیاً: برفرض این كه واكنشی نشان نداده است ، به همان دلیلی بوده كه پیامبر اسلام )صلی الله علیه و آله) در مكه مكرمه ، در قبال، شكنجه صحابه و حتی قتل سمیه مادر عمار یاسر واكنش نشان نداد.
ثالثاً: وقتی یاران رسول خدا به خانه عثمان ریختند و متعرض همسر او شده و حتی دست او را با شمشیر قطع كردند ، عثمان هیچ واكنشی از خود نشان نداد .
رابعاً: تسليم وصيت پيامبر اكرم(ص)
خامساً: احتمال شهادت حضرت زهرا(س) هنگام در گيري
شبهه چهارم: افسانه بودن شهادت حضرت فاطمه زهرا(س). وهابيون مي گويند: شهادت حضرت زهرا(س) از سال 1374 شمسی به تقویم ها اضافه شده است و تا قبل از آن این مسأله وجود نداشته است.
اولاً: «ابن تیمیه» رهبر وهابی‎ها ـ یا بهتر است بگوییم خدا و پیغمبر وهابی‎ها(!) ـ در کتاب جلد 4 کتاب “منهاج السنة” ص 220 نوشته است که: “کبس بیت فاطمه(س)” یعنی: «عوامل خلیفه وقت به زور وارد خانه فاطمه(س) شدند».
ثانیاً: «جوینی» استاد «ذهبی»، در کتاب “فرائد السمطین” آورده است که پیامبر(ص) فرموداند: بعد از من می‎بینم که دخترم “مغمومة مغصوبة مقتولة” خواهد شد.
ثالثاً: «مرحوم کلینی» از امام صادق(ع) روایت کرده است که فرمود: مادرمان فاطمه زهرا(س) شهیده است.
رابعاً: «شهرستانی» در جلد اول کتاب “الملل والنحل” ص 67 از «نظّام» نقل می کند که خلیفه دوم با لگد به شکم حضرت زهرا(س) زد و جنین او را سقط کرد.
خامساً: موضوع بالا را «ابن حجر» در “میزان الاعتدال” و “لسان المیزان” نیز نوشته است.